Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Στρατονίκης: Δεκαπενταύγουστος 2019

Με ιδιαίτερη χαρά γιορτάσαμε σήμερα την εορτή της Παναγίας μας. Όχι μόνο εμείς, αλλά σε όλη την γη, οι απανταχού χριστιανοί ορθόδοξοι γιορτάζουν την Κοίμηση της Θεοτόκου. Όμως ειδικά για τον Ελληνισμό, ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας. Από την πρώτη του μηνός αρχίσαμε την νηστεία για δεκαπέντε ημέρες , φτάνοντας στην σημερινή ημέρα όπου αρκετοί από εσάς θα μετέχουν των αχράντων μυστηρίων.

Παρ’ ότι είναι ένα λυπηρό γεγονός αφού πρόκειται για τον θάνατο ενός προσώπου η σημερινή ημέρα είναι μια χαρμόσυνη ημέρα για εμάς τους χριστιανούς. Ας σκεφτούμε όμως ότι στην ουσία η Παναγία δεν πέθανε αλλά κοιμήθηκε και για αυτό τον λόγο τα νεκροταφεία μας τα λέμε και κοιμητήρια. Με την σταύρωση και την ανάσταση του Υιού της και Θεού μας Ιησού Χριστού, δεν υπάρχει πια ο θάνατος όπως τον ξέραμε μέχρι τότε , ωε ένα γεγονός όπου ήταν το τέλος, αλλά ο θάνατος είναι πια ένας προσωρινός ύπνος από όπου θα σηκωθούμε στην Δεύτερα παρουσία του Χριστού.

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Απόστολοι ενταφίασαν την Θεοτόκο και ύστερα από τρεις ημέρες κατά την παράδοση χρειάστηκε να ανοίξουν τον τάφο. Και τι αντίκρισαν μόλις άνοιξαν τον τάφο; Ότι το σώμα της Παναγίας έλειπε, ακριβώς όπως και το σώμα του Υιού της. Το τι ακριβώς συνέβη μας το διατύπωσε καλύτερα από όλους ο Άγιος Ιωάννης Ο Δαμασκηνός: Η Παναγία μέσω της Θείας χάρης άλλαξε την κατάστασή της και από την κατάσταση του θανάτου πέρασε στην κατάσταση της ζωής. Μετέστη λοιπόν στον ουρανό και αυτή είναι κατά κάποιον τρόπο η πρώτη ανάσταση που συνέβη μετά την ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος, ,λέμε στο σύμβολο της πίστεώς μας. Για τον λόγο αυτό η σημερινή ημέρα δεν εορτάζεται ως μια ημέρα πένθους. Επειδή στην μετάσταση της Παναγίας υπάρχει το προοίμιο της κοινής ανάστασης όλων των ανθρώπων, όπως διδάσκεται στη ορθόδοξη πίστη μας. Είναι και αυτός ένας από τους λόγους που ονομάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο δεύτερο Πάσχα ή Πάσχα του καλοκαιριού .

Κάθε μητέρα, σε όλο τον κόσμο αγαπά τα παιδιά της πιο πολύ και από την ίδια της την ζωή. Τα φροντίζει με στοργή, τα διδάσκει πως να είναι καλοί άνθρωποι και πως μα ξεπερνούν τις δυσκολίες της ζωής χαίρεται όταν χαίρονται τα παιδιά της και πονάει πάρα πολύ όταν πονούν τα παιδιά της. Αν μια θνητή μητέρα του κόσμου αυτού έχει τέτοια αγάπη και τέτοια παρουσία στην ζωή των παιδιών της πόση αγάπη και τι παρουσία έχει η Παναγία Μητέρα , όχι μόνο του Κυρίου μας αλλά και Μητέρα όλων των ανθρώπων; Φυσικά πολλή περισσότερη, φυσικά ασύγκριτή που δεν μπορεί να περιγραφεί με απλά λόγια.

Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό καθημερινά και να της προσφέρουμε πάντα το κατάλληλο δώρο. Ο άγιος γέροντας Παΐσιος, πάντα όταν πήγαινε να προσκυνήσει την Παναγία έκοβε λίγα αγριολούλουδα και της τα πρόσφερε. « Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;» έλεγε, σύμφωνα με μαρτυρίες. Πολλοί από εσάς πηγαίνετε λουλούδια στην μητέρα σας μία φορά τον χρόνο, στην παγκόσμια γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μήνα Μάιου. Φυσικά δεν έχω την απαίτηση κάθε φορά που προσκυνάτε την Άγια Εικόνα της να το κάνετε με ένα μπουκέτο λουλούδια στο χέρι. Θέλω όμως να μην την θυμάστε μία φορά τον χρόνο ή όταν την έχετε ανάγκη στις δύσκολες στιγμές της ζωή σας.

Θέλω να την θυμάστε καθημερινά και να την επικαλείστε στην προσευχή σας κάθε μέρα. Θέλω να έχετε την ενάρετη ζωή της ως παράδειγμα και να προσπαθείτε να το ακολουθείτε καθημερινά, ειδικά όσες είστε μητέρες. Γιατί κακά τα ψέματα το παιδί πιο πολύ παραδειγματίζεται από την μητέρα του παρά από τον πατέρα. Έτσι, αν τα παιδιά ζουν σε ένα περιβάλλον όπου κυρίως η μητέρα είναι μια ευλαβής χριστιανή, τότε υπάρχουν πάρα πολλές ελπίδες ότι και τα παιδιά μεγαλώνοντας θα είναι και αυτά ευλαβείς χριστιανοί, δηλαδή ενάρετοι άνθρωποι που θα προσπαθούν να ζουν μια χριστιανική ζωή, φερόμενοι ως σωστοί άνθρωποι και πολίτες.

Η φράση του Απολυτίκιου «ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε» επαληθεύεται διαρκώς στη ζωή της Εκκλησίας και επαληθεύεται καθημερινά από την προσωπική εμπειρία μας. Δεν μας εγκατέλειψε αναχωρώντας με τον θάνατο από τον κόσμο. Είναι μαζί μας, με τα θαύματα που επιτελεί με τη μεσολάβησή της στον Υιό και Θεό της χάριν εκείνων οι οποίοι ζητούν ταπεινά και με πίστη τις πανίσχυρες πρεσβείες της.

Ειδικά για εμάς τους Έλληνες όπου πάντα η Παναγία στάθηκε δίπλα μας, αρχής γενομένης από το έτος το 626 μ.Χ., όταν οι Έλληνες του Βυζαντίου ανακήρυξαν τη Θεοτόκο σε Υπέρμαχο Στρατηγό. Όταν το 1821 η επανάσταση για την απελευθέρωση από τον Τούρκικο ζυγό ξεκίνησε την ημέρα του Ευαγγελισμού της στις 25 Μαρτίου. «Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ...» μας λέει ο Κολοκοτρώνης.

Σήμερα οι κίνδυνοι που περιβάλλουν την πατρίδα μας είναι πάρα πολλοί. Η Παναγία μας μαζί με τον Υιό της ήταν πάντα βοηθός όταν το Ελληνικό έθνος κινδύνευε. Όμως τότε υπήρχε πολύ περισσότερο από ότι σήμερα η πίστη βαθειά ριζωμένη στις καρδιές των Ελλήνων. Τότε υπήρχαν λιγότεροι άθεοι και το Ελληνικό Έθνος και κυρίως η νεολαία, δεν είχαν απομακρυνθεί τόσο από τον Χριστό όσο έχουμε απομακρυνθεί σήμερα.

Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ της κάποιον πραγματικό σύμμαχό. Απλά οι μεγάλες δυνάμεις την βοηθούσαν όταν έβλεπαν ότι το συμφέρον τους ήταν αυτό. Ο μόνος πραγματικός σύμμαχος που είχε πάντα το Ελληνικό Έθνος ήταν ο Κύριος μας με την Μητέρα του, την Θεοτόκο που πάντα μεσίτευε όταν με ειλικρίνεια και πίστη παρακαλούσαμε να μας βοηθήσει.

Έτσι πρέπει να κάνουμε και σήμερα και κάθε μέρα. Πρέπει να προσευχόμαστε και να παρακαλούμε την Παναγία μας να συνεχίσει να μας προστατεύει και να μας βοηθά. Η μόνη μας ελπίδα είναι η καλωσύνη, το έλεος και τη φιλανθρωπία του Χριστού. Να προσευχόμαστε και να λέμε Παναγία μητέρα μας μην παύεις να τον ικετεύεις για εμάς επειδή εμείς μετά από τον Χριστό όλες τις ελπίδες μας τις στηρίζουμε σε Εσένα.

«Ο Θεός είναι μετά της Ελλάδος και υπέρ της Ελλάδος και αύτη σωθήσεται. Επί ταύτης της πεποιθήσεως αντλώ πάσας μου τας δυνάμεις και πάντας τους πόρους» είχε πει ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος , ο Ιωάννης Καποδίστριας. Αν προσευχόμαστε καθημερινά στην Παναγία, στην : « η των απελπισμένων μόνων ελπίς» , αν στην καθημερινή μας προσευχή λέμε «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς», Θεοτόκε ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,τότε σίγουρα η Παναγία Θεοτόκος, η Μητέρα Του Θεού και μητέρα όλων μας, σίγουρα θα μας ακούσει, θα μας βοηθήσει και θα μα γλυτώσει από όλους τους επίγειους κινδύνους.

Τότε και μόνον τότε θα μπορούμε και πάλι να ψάλλουμε όλοι μαζί χαρούμενοι ελεύθεροι και ασφαλείς : Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.