Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Στρατονίκης: Μ. Πέμπτη Εσπέρας 5-4-2018

Θα σκύψουμε σήμερα όλοι ευλαβικά και θα προσκυνήσουμε τον Εσταυρωμένο, θα προσκυνήσουμε την Θεία Φιλανθρωπία του αλλά προσκυνώντας τον άραγε τι σκέψεις θα έχει μέσα στο μυαλό του καθένας από εμάς; Σίγουρα σχεδόν όλοι μας θα παρακαλέσουμε τον Εσταυρωμένο Σωτήρα μας Ιησού Χριστό να μας βοηθήσει σε κάποιο πρόβλημά μας.

Πόσοι από εμάς θα παρακαλέσουμε τον Εσταυρωμένο Χριστό να μην μας δώσει λύση για ένα προσωρινό πρόβλημα που μας απασχολεί αλλά αντ’ αυτού να τον παρακαλέσουμε να μας δίνει θάρρος, κουράγιο και ενδυνάμωση της πίστης μας στην πορεία προς την επουράνια βασιλεία; Είναι λογικό κάθε άνθρωπος αυτό που τον απασχολεί περισσότερο την παρούσα στιγμή, από αυτό να ζητήσει να λυτρωθεί, από τον Λυτωρτή και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.

«Ἐν τῇ βασιλείᾳ σου μνήσθητι ἡμῶν, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου….» Με αυτή την Ευχή ξεκίνησαν σήμερα τα τροπάρι των μακαρισμών. Στην Βασιλεία σου θυμήσου και εμάς, Κύριε, όταν έλθεις στην Βασιλεία σου. Αυτό θα πρέπει να είναι το μόνο και κύριο μέλημά μας στην ζωή μας. Όλα τα άλλα προβλήματα είναι προσωρινά και μπορεί ναι μεν να μας φαίνονται θεόρατα και δύσκολα αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε όλοι μας ότι βασικός στόχος της ζωής μας είναι να έχουμε έναν Χριστιανικό βίο.

Διά ξύλου ὁ Ἀδάμ παραδείσου γέγονεν ἄποικος· διά ξύλου δέ σταυροῦ ὁ ληστής παράδεισον ᾤκησεν· ὁ μέν γάρ γευσάμενος ἐντολήν ἠθέτησε τοῦ ποιήσαντος· ὁ δέ συσταυρούμενος Θεόν ὡμολόγησε τόν κρυπτόμενον. Μνήσθητι καί ἡμῶν, Σωτήρ, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου».
Με το ξύλου του δέντρου που έφερε τον απαγορευμένο καρπό, ο Αδάμ εκδιώχτηκε από τον επίγειο Παράδεισο· Με το ξύλο όμως του σταυρού ο ληστής κατοίκησε στον ουράνιο Παράδεισο· γιατί, εκείνος πού γεύτηκε τον καρπό, αθέτησε την εντολή του Πλάστη του· όμως ο συσταυροωμένος ληστής ομολόγησε την πίστη του στον Θεό, πού κρυβόταν κάτω από την φθαρτή σάρκα Του Χριστού. Και τελειώνουμε με την ευχή : Θυμήσου κι εμάς, Σωτήρα μας, όταν έλθεις στην Βασιλεία σου.

Ναι, πολλά τα προβλήματα μας ειδικά τώρα με τα μνημόνια. Όλος ο Ελληνικός λαός περνάει καθημερινά έναν πραγματικό Γολγοθά αφού οι ξένοι τοκογλύφοι έχουν σταυρώσει την Πατρίδα μας για κάποια δισεκατομμύρια Ευρώ. Τίποτε δεν έχει αλλάξει. Το χρήμα και μόνον το χρήμα. Τότε ήταν τα αργύρια που Σταύρωσαν τον Χριστό, τώρα είναι τα Ευρώ που σταυρώνουν την Πατρίδα μας.

Έχουν εξαγοράσει τα πάντα, λιμάνια, αεροδρόμια κτλ, οι σημερινοί υλιστές. Όμως ο Κύριος μας πέρα από κάθε υλικό αγαθό με την σταυρική του θυσία και το αίμα του εξαγόρασε για εμάς την κατάρα του νόμου. «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ τιμίῳ σου αἵματι· » αυτή είναι η μεγάλη διαφορά αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, των αλλόθρησκων και άθεων τοκογλύφων και των εδώ εντολοδόχων τους, με εμάς τους ορθόδοξους Χριστιανούς.

Εμείς ποτέ μας δεν πειράξαμε κανένα άλλο έθνος. Εμείς οι Έλληνες εδώ και 2.500 χρόνια δεχόμασταν συνέχεια επιθέσεις από τους άλλους που εποφθαλμιούσαν τον ήλιο, την θάλασσα και όλα τα άλλα υλικά που έχει η πατρίδα μας. Εμείς ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πιστοί πάντα στην αγάπη του Χριστού μας και στην ειρήνη. «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται» . Μακάριοι αυτοί που αγαπούν την ειρήνη επειδή αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού, ακούσαμε σε έναν στίχο των μακαρισμών.

Δεν τους φοβόμαστε, δεν φοβόμαστε κανέναν επειδή στο τέλος ότι και να κάνει ο οποιοσδήποτε, νικητής θα είναι ο Χριστός. Η θρησκεία μας , η ορθόδοξη πίστη μας, βάλλεται από παντού. Αν φωνάξουμε , αν διαμαρτυρηθούμε για το δίκιο μας, αμέσως μας κατηγορούν για μισαλλόδοξους με πρώτα από όλα τα κατ’ ευφημισμό μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχουμε φτάσει στο σημείο έμφυτα αισθήματα του ανθρώπου όπως είναι η αγάπη προς την πατρίδα και την θρησκεία να θεωρούνται ρατσισμός.

Τους έχει πιάσει μια ακατάπαυστη λογοδιάρροια προσπαθώντας να μας πείσουν ότι το άσπρο είναι μαύρο. Προσπαθούν να μας πείσουν κατηγορώντας μας συνεχώς για σκοταδιστές και μισαλλόδοξους ότι το να αγαπάς πρώτα από όλα Τον Λυτρωτή που Σταυρώθηκε για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας είναι ρατσισμός. Το να αγαπάς κατά δεύτερον τους ομόδοξούς σου και τους συμπατριώτες σου είναι ρατσισμός. Η ποιότητα όμως του λόγου τους είναι συνήθως προβληματική και αμφίβολης προέλευσης αφού εδώ στην χώρα που γεννήθηκε η λογική αυτοί προσπαθούν να μας πείσουν για το παράλογο.

Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο, το πεπερασμένο και δεσμευμένο από τις αλυσίδες του διαβόλου και του ατομικισμού μυαλό τους να μπορέσει να καταλάβει , να ερμηνεύσει πλήρως και να μετρήσει επαρκώς το μέγεθος της Σταυρικής θυσίας του Χριστού και το αληθινά υπερκόσμιο μεγαλείο του Σταυρού.

Δεν τους φοβόμαστε ούτε πρόκειται να μας λυγίσουν στο ελάχιστό οι πράξεις τους αυτές. Εμείς δεν ξεχνάμε ότι «Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Μακάριοι όσοι διώκονται για το δίκαιό τους επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των Ουρανών. Παρ’ ότι το δικαίωμα της έκφρασης και του λόγου είναι αυτονόητο στην δημοκρατική και πλουραλιστική κοινωνία μας και θεωρείται αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, το δικαίωμα αυτό οι εχθροί του Λυτρωτή Σταυρωμένου Χριστού μας και της πατρίδας μας θεωρούν ότι είναι αποκλειστικά δικό τους.

Το ξέραμε, το περιμέναμε, μας το είχαν πει ότι η ζωή του Ορθόδοξου Χριστιανού θα είναι δύσκολή. Εμείς όμως εμπνεόμενοι από Την Σταυρική Θυσία του Χριστού δεν υποκύπτουμε. «Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ῥῆμα καθ᾽ ὑμῶν, ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ». Μακάριοι είστε όσοι εξευτελίζεστε και όσοι διώκεστε από αυτούς που θα λένε εναντίον σας κάθε λόγο πονηρό και θα λένε ψέματα , εξαιτίας μου.

Όμως εμείς όσο και να στενοχωριόμαστε αντέχουμε και θα αντέχουμε δεν θα σκύψουμε σε κανέναν αλλόθρησκο και άθεο που προσπαθεί να μας καταστρέψει Και Χαιρόμαστε και αγαλλιαζόμαστε επειδή εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί ξέρουμε ότι η ανταμοιβή μας από τον Θεό θα είναι μεγάλη στους ουρανούς: «Χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς».

Στην κακία του κόσμου που μας περιβάλλει στην ύβρη και την περιφρόνηση που δεχόμαστε καθημερινά, εμείς απλά δεν θα πρέπει να προσευχόμαστε μόνον για εμάς αλλά να προσευχόμαστε να τους Φωτίσει το Άγιο Πνεύμα ώστε να καταλάβουν και αυτοί το νόημα της σταυρικής θυσίας του Ιησού Χριστού.

Χρειάζεται αυτοθυσία, και ολοκληρωτική προσφορά του εαυτού μας στον συνάνθρωπό με αγάπη και πραότητα στις πράξεις μας ώστε να μπορέσουν όλοι να πλησιάσουν κάποτε τον Χριστό και να προσκυνήσουν με το πρέπον δέος τον Σταυρό του Μαρτυρίου Του.

Μόνο με αγάπη, με ομόνοια, όλοι μαζί ενωμένοι σε μία γροθιά θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε να διατηρήσουμε ζωντανή και άσβεστη την πίστη στην καρδιά μας, θα μπορέσουμε να ανεβαίνουμε τον δικό μας καθημερινό Γολγοθά, χωρίς να μας τρομάζουν οι υποχρεώσεις, που απορρέουν από το Σταυρό του Ιησού. Πάντα μετά την σταύρωση υπάρχει η ανάσταση. Δεν το ξεχνάμε ποτέ αυτό και κράζουμε όχι μόνο σήμερα αλλά κάθε μέρα της ζωής μας όπως ο υμνωδός «Μνήσθητι καί ἡμῶν, Σωτήρ, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου».