Άγιος Νικόλαος Στρατονίκης, Β' Χαιρετισμοί

Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται πνεύματος, καὶ λόγον ἐρεύξομαι, τῇ βασιλίδι  Μητρί·

Θ᾿ ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ θὰ γεμίσει ἀπ᾿ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ λόγο ἐγκωμιαστικὸ θὰ ἀπευθύνω στὴ βασίλισσα Μητέρα τοῦ Χριστοῦ

Με αυτά τα λόγια ακριβώς αγαπητοί μου χριστιανοί, ξεκινάνε οι ιεροψάλτες τους ύμνους πριν να απευθύνουμε τα Χαίρε, στην Υπεραγία μας Θεοτόκο.  Αυτό μας λένε : Θα μιλήσουμε για την Παναγία μας αλλά πριν μιλήσουμε για την Παναγία Μητέρα μας, θα πρέπει να έχει αγιασθεί το στόμα μας με την χάρι του αγίου Πνεύματος.  Την χάρι του Αγίου πνεύματος που δέχθηκε ακόμη και ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, με την βάπτισή του στα νερά του Ιορδάνη :

τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι,
ἀγαπητὸν σε Υἱὸν ὀνομὰζουσα
καὶ τὸ Πνεῦμα, ἐν εἴδει περιστερᾶς,
ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλὲς.

Καθώς η φωνή του Πατέρα έδινε μαρτυρία για σένα ονομάζοντάς σε "Αγαπητό Υιό", και το Άγιο Πνεύμα με μορφή περιστεράς εβεβαίωνε το αλάθητο του λόγου του Θεού.

Πρέπει δηλαδή να αγιάζουμε το στόμα μας κάθε φορά που θέλουμε να απευθυνθούμε στην Παναγία μας μέσω των προσευχών μας για να μεσιτεύσει η χάρι της στον Θεό;  Είναι δυνατόν θα αναρωτιέστε να γίνεται αυτό συνέχεια; .  Αδελφοί μου, όπως ο αγιασμός καθαρίζει τα ύδατα των λιμνών, των ποταμών και των πηγών τους, έτσι και εμείς θα πρέπει να έχουμε καθαρό το στόμα μας κάθε φορά που απευθυνόμαστε μέσω της προσευχής μας στον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Να είναι καθαρό, να μην είναι βρώμικο, να μην έχουμε  πει βαριές κουβέντες στους συνανθρώπους μας, να μην έχουμε πληγώσει ανεπανόρθωτα με τα λόγια  μας τους γύρω, να έχουμε υπομονή με τους άλλους όταν συζητάμε και να μην κατηγορούμε άδικα κανέναν.

Είναι εύκολο αυτό όμως όταν ζούμε καθημερινά σε έναν κόσμο γεμάτο κακία; Όχι, δεν είναι εύκολο, όπως όμως δεν είναι εύκολο να κερδίσουμε την βασιλεία των ουρανών.

Όπως μας λέει και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος είπε ο Κύριος : πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκολώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν δηλαδή

Είναι ευκολότερο να περάσει μία καμήλα από την τρύπα που ανοίγει η βελόνα, παρά ο πλούσιος να μπει στη Βασιλεία του Θεού.(Ματθαίος ΙΘ’ 24-25)

          Ας μην υπερηφανευόμαστε λοιπόν για τα επίγεια πλούτη που αποκτήσαμε, για τα αυτοκίνητα, τα οικόπεδα ή τα σπίτια μας.  Όλα αυτά δεν θα μας χρησιμεύσουν στον αγώνα μας για τον Παράδεισο, στον αγώνα μας για την αιώνια ζωή.  Πρέπει να έχουμε καθαρή καρδιά γεμάτη αγάπη , να προσευχόμαστε όχι για περισσότερα πλούτη αλλά για περισσότερη καθαρή καρδιά. « Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου» όπως λέει και ο 50^ος ψαλμός τον οποίο τον ακούμε συνέχεια σχεδόν σε όλες τις ιερές ακολουθίες.

         

Δεν σας λέω να πουλήσετε όλα τα υπάρχοντά σας και να τα μοιράσετε στους φτωχούς. Όπως μας λέει ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους Α’ Επιστολή , στο κείμενο που μας έμεινε γνωστό ως ο Ύμνος της Αγάπης : καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

«Και εάν διαθέσω τα υπάρχοντά μου στους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από αυτές τις θυσίες.»

Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν  «Εκείνος ο οποίος αγαπάει είναι μακρόθυμος κι ανεκτικός, είναι καλωσυνάτος, ευργετικός και ωφέλιμος, δε ζηλοφθονεί, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν πράττει άσχημα, δε ζητεί τα δικά του συμφέροντα, δε ερεθίζεται από θυμό και οργή, δε σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν » (: Α’ Επιστολή προς Κορινθίους, (ιβ´ 27 – ιγ´ 13))

Και συμπληρώνει ο Απόστολος Παύλοςστην προς Εφεσίους  5^η Επιστολή του :

καὶ περιπατεῖτε ἐν ἀγάπῃ, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ παρέδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν προσφορὰν καὶ θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας. δηλαδή «Να πορεύεσθε και να συμπεριφέρεσθε με αγάπην, όπως ο Χριστός μας έχει αγαπήσει και παρέδωκε τον εαυτόν του στον σταυρικόν θάνατον προς χάριν ημών, προσφοράν και θυσίαν στον Θεόν, και η οποία θυσία είναι ως ευώδες άρωμα ενώπιον του Θεού.»

έτσι να είναι και τα δικά μας λόγια προς τοους πλησίον μας. Ευωδιαστά, όπως τα άνθη. Την ευωδία υμνούν και παρακάτω οι ιεροψάλτες μας:

χαῖρε ἡ μόνη βλαστήσασα· τὸ μῆλον τὸ εὔοσμον

«χαῖρε ἐσὺ ποὺ γέννησες τὸ μῆλο ποὺ μοσκοβολᾶ· ἡ εὐωδία τοῦ Βασιλιᾶ τῶν ὅλων» ακούμε παρακάτω να λένε οι ιεροψάλτες μας.  Το μήλον το Εύοσμον, αυτό δηλαδή που μυρίζει ωραία.           Και στην συνέχεια ακούμε πάλι να ψάλουν για την ευωδία :

θυμίαμα εὔοσμον, μύρον πολύτιμον.«Παναγία μας, Μυρωδάτο θυμίαμα, Πολύτιμο μύρο. »

Πολύτιμό μύρο, όπως το μύρο, αγαπητοί μου αδελφοί, που έπλυνε η Μαρία τα πόδια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ευγνωμονώντας τον, όπως μας αναφέρουν οι τρεις ευαγγελιστές ο Ματθαίος,  ο Μάρκος Και ο Ιωάννης. {-Ματθαίος (26:6-13),Μάρκος (14:3-9), Ιωάννης (12:1-8) -}

Ναι, τόσο δύσκολο είναι να κερδίσουμε την Βασιλεία Των Ουρανών αν δεν είμαστε ταπεινοί και ασχολούμαστε συνέχεια με τα υλικά αγαθά και όχι με τα πνευματικά αγαθά. Το έχουμε ξαναπεί, αδελφοί μου, ότι είναι δύσκολος και ανηφορικός ο δρόμος προς την δόξα του Θεού.  Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται τεράστιο, πανύψηλο και κακοτράχαλο βουνό. 

Κακοτράχαλο βουνό είναι και το όρος Σινά , όμως όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή  το όρος Σινά  χαρακτηρίζεται ως θεοβάδιστο, καθώς εκεί, ο Θεός εμφανίστηκε στο Μωυσή μέσα από μια φλεγόμενη βάτο (Έξοδος 3,1. 19,1. 20,1) . Όλοι το βλέπουν ως ένα γυμνό από βλάστηση , ξεροβούνι. Όμως, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αν το δούμε με τα μάτια της καρδιάς μας, σίγουρα θα δούμε πάνω του βλάστηση, δέντρα, φυτά και άνθη να ευωδιάζουν από την Χάρι και την Παρουσία του Θεού. Οπότε μπορεί ναι μεν να μας φαίνεται ο δρόμος προς την Βασιλεία των Ουρανών , δύσκολος και τραχύς αλλά με τα μάτια της καρδιάς μας, προσευχόμενοι με ειλικρίνεια στην Υπεραγία μας Θεοτόκο να μας δίνει δύναμη στη κοπιώδη αυτή προσπάθειά μας, το βουνό γύρω μας αποκτά βλάστηση, γίνεται εύφορο.

Χαῖρε πῖον ὄρος, καὶ τετυρωμένον ἐν Πνεύματι  χαῖρε ἐσὺ ποὺ μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔγινες εὔφορο βουνό, ακούμε από τους ιεροψάλτες καθώς υμνούν την Παναγία Μητέρα μας. Με την προσευχή λοιπόν και με αγνή καρδιά τα κακοτράχαλα βουνά γύρω μας γίνονται εύφορα.

Αλλά όπως είπαμε και στην αρχή αφού προσευχόμαστε και υμνούμε την Παναγία, το Άγιο Πνεύμα έρχεται να μας δώσει την Χάρι του. Για αυτό το στόμα μας θα πρέπει να είναι καθαρό, να ευωδιάζει, να μην είναι βρώμικο, επειδή αφήσαμε κάποτε τα νεύρα μας ή τον θυμό μας να μας κυριεύσουν και να βρωμίσουμε το στόμα μας με λόγια που δεν θα έπρεπε ποτέ να ακουστούν από το στόμα ενός Χριστιανού.

          Να ευωδιάζει όπως το πολύτιμο μύρο με το οποίο πλύθηκαν τα πόδια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού . Μην ξεχνάτε αδελφοί μου, ότι ο Χριστός αποδεχόμενος την πράξη αυτή μας διδάσκει ότι ο άνθρωπος δεν είναι αμαρτωλός από την φύση του. Είναι απλά βεβαρημένος με το προπατορικό αμάρτημα, ένας απλός πνευματικά ασθενής που χρειάζεται βοήθεια κατά την πορεία της ζωής του.

           Στην πράξη αυτή με το ευωδιαστό μύρο άλλωστε αναφέρεται και το Μέγα Ευχέλαιο της Αγίας και Μεγάλης Τετάρτης των Παθών του Κυρίου.« Τη αγία και μεγάλη Τετάρτη της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιούμεθα οι θειότατοι πατέρες εθέσπισαν, ότι προ του σωτηρίου πάθους μικρόν τούτο γέγονεν», όπως διαβάζουμε στο Συναξάρι της Αγίας και Μεγάλης Τετάρτης, την εβδομάδα των παθών.

          Έτσι και εμείς αδελφοί, ας ευχαριστούμε καθημερινά τον Χριστό με το στόμα μας να ευωδιάζει, με το στόμα μας γεμάτο μύρο και να μετανοήσουμε για όσα άδικα έχουμε πει, ας συντριβεί η καρδιά μας για τις αμαρτίες μας και να δείξουμε έμπρακτη μετάνοια προς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Επειδή, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η καθημερινή μετάνοια και η ταπεινοφροσύνη είναι ο σίγουρος δρόμος προς τον Ουρανό και όχι η συνεχή μας προσπάθεια για συγκέντρωση υλικών αγαθών, ο κομπασμός, ο φθόνος και η ζήλια . Για να μπορούμε να λέμε στην καθημερινή μας προσευχή με καθαρό το στόμα μας :

καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελήματα ἡμῶν,

ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·

καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,

ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Αμήν.